Hoe zijn jullie bij HIP uigekomen?
Wij waren heel tevreden over particulier onderwijs, vooral vanwege de kleinschaligheid. Dat was toen – en nu nog steeds – erg belangrijk voor onze zoon. Toen hoorden wij dat HIP in Laren zou komen. We hebben ook naar regulier onderwijs gekeken en daar zaten zeker goede scholen bij, maar wij wisten eigenlijk al dat onze zoon veel baat heeft bij kleinschalig onderwijs. Hij heeft veel individuele aandacht nodig en wordt daar ook echt gelukkig van. Dat vonden wij bij HIP.
Hadden jullie meteen een klik met degene die jullie daarover spraken bij HIP?
Ja, dat waren destijds Mirjam en Joop. Het gesprek vond plaats op een verdieping boven, maar zij brachten hun ideeën met zoveel passie en enthousiasme dat wij eigenlijk meteen verkocht waren. Toen we hoorden dat er officieel een school in Laren zou komen, zijn we direct in aanraking gekomen met HIP.
In het begin was er nog helemaal geen school. Onze zoon zat toen in groep zeven en wij dachten: laten we naar de informatieavond gaan om er meer over te weten te komen. Dat zou namelijk een enorme uitkomst kunnen zijn, omdat onze zoon echt gebaat is bij structuur, kleinere groepen en individueel onderwijs. Wij bezochten toen een informatieavond, en dat was een groot succes. Toen voelden wij meteen: dit moeten we gewoon gaan doen.
Wat voor gevoel gaf die informatieavond?
Ik kan me herinneren dat het Finse schoolsysteem als voorbeeld werd genoemd. Het ene kind is goed in talen, het andere in rekenen. Waarom moet ieder kind bijvoorbeeld vijf uur Frans krijgen, terwijl hij dat met twee vingers in zijn neus doet en juist vastloopt met wiskunde, waar dan te weinig tijd voor is? Ook dat sprak ons erg aan.
Hebben jullie dat ook echt zo bij HIP ervaren, dat systeem?
Ja, zeker. Wij waren er meteen vanaf het eerste jaar bij en het voelde heel warm, verwelkomend en goed gestructureerd. We zagen ook de manier waarop alles was ingericht. De gesprekken die we voerden met de mensen maakten meteen duidelijk: dit is precies waar we naar op zoek zijn. Onze zoon was vanaf het begin zeer enthousiast, dus dat voelde meteen goed.
Wat sprak jullie het meest aan in ons onderwijssysteem?
Wat mij het meest aansprak bij HIP was ten eerste dat er verschillende niveaus waren, van vmbo-tl tot vwo. Wij wisten dat onze zoon waarschijnlijk naar het vmbo zou gaan, maar er werd ook verteld dat hij vakken op een hoger niveau zou kunnen volgen als hij daar in uitblonk. De individuele aandacht, de op maat gemaakte roosters en de leuke activiteiten die door docenten en school werden georganiseerd vonden wij heel waardevol.
Kun je je nog herinneren wat voor activiteiten ze toen deden?
Naast de buitenschoolse activiteiten zijn ze, als ik het me goed herinner, met de hele school naar Barcelona gegaan. Dat was een groot succes. Ze verbleven drie dagen in een jeugdhotel en deden daar heel veel leuke activiteiten. Verder waren er natuurlijk ook allerlei andere originele activiteiten.
Zijn er bepaalde lesmodules die hier anders zijn dan op andere scholen?
Ja, daar moet ik even over nadenken, want het waren er veel. Alles werd op een leuke en enthousiaste manier gebracht. Ik herinner me nog dat er een oudere man kwam vertellen over zijn ervaringen in de oorlog. Dat maakte veel indruk op onze zoon. Hij had allerlei materiaal bij zich en de werkstukken die daarbij gemaakt moesten worden waren ook bijzonder. Op die manier heb ik dat bij mijn andere kinderen op de middelbare school echt niet meegemaakt.
Dus jullie hebben nog andere kinderen?
Ja, die zitten nog op regulier onderwijs.
Merken jullie daarin verschil tussen regulier en particulier onderwijs?
Ja, dat merken we duidelijk. Onze andere kinderen hebben wat minder aandacht nodig en kunnen meekomen in de mainstream. Maar bij HIP was het veel individueler, veel kleinschaliger, en gaf het onze zoon een enorme “ik kan het”-mentaliteit. Alles leek mogelijk. Als we ergens tegenaan liepen, konden we direct een gesprek voeren. De docenten en mentoren waren heel goed bereikbaar. Als onze zoon niet lekker in zijn vel zat, kon hij altijd bij iemand terecht.
Hij voelde zich veilig bij zijn docenten en begeleiders. Daardoor gingen zijn resultaten ook duidelijk omhoog. Ik ben er zeker van dat hij op een reguliere school diezelfde hulp niet had gekregen. De setting bij HIP was gewoon ongelooflijk goed.
Hoe heeft de school jouw kind veranderd of beïnvloed?
Onze zoon heeft enorm veel zelfvertrouwen gekregen. Ik zou niet zeggen dat hij daarvoor faalangst had, maar hij was wel onzeker. Bij HIP werd alles positief benaderd. Hij kon er bereiken wat hij wilde. Onze zoon is een harde werker, maar hij werd er ook in gestimuleerd om altijd het beste uit zichzelf te halen. Dat maakte ook ons blij om te zien.
Welke ontwikkeling heb jij bij jouw kind gezien?
Wij zagen een enorme ontwikkeling in zijn zelfvertrouwen en in de manier waarop hij zichzelf presenteerde. Daar werd bij HIP veel aandacht aan besteed: jezelf presenteren, een werkstuk toelichten, voor een groep staan. Ik herinner me de eerste keer dat ik hem zo zag optreden: ik viel bijna van mijn stoel van verbazing. We hadden nooit gedacht dat hij dat zou kunnen. Maar hij voelde: ik mag dit doen, ik kan dit doen, en het lukt me gewoon.