Wat sprak jou het meest aan in het onderwijssysteem van HIP? Wat waren jouw overwegingen om voor deze middelbare school te kiezen?
Wat mij het meest aansprak, was de persoonlijke aanpak. Ze starten vanuit wat je kind al kan en kijken van daaruit wat er nodig is om haar verder te helpen in het leren. Dat is precies wat ik heb gemist op een reguliere middelbare school.
Was dat het enige dat jou aansprak, of waren er meer punten die meespeelden?
Wat ik heel mooi vind, is dat je elk vak op je eigen niveau kunt volgen. Dat voelt echt als maatwerk. Als je bijvoorbeeld goed bent in Engels, kun je dat op een hoger niveau doen dan de andere vakken. Daarmee daag je je kind ook echt uit.
Was er een moment waarop je dacht: nu weet ik zeker dat ik voor HIP wil kiezen, dit onderwijs past bij mijn kind?
Ja, ik denk dat de begeleiding bij HIP voor mij doorslaggevend was. Niet alleen hoe er les wordt gegeven, maar ook de ondersteuning daarbij. Niet zozeer om haar dingen uit handen te nemen, maar om haar te helpen het zélf te doen. Dat vond ik heel fijn, en dat maakte het verhaal overtuigend.
Hebben jullie hier een rondleiding gehad of iemand gesproken die jullie dat gevoel heeft gegeven?
We hebben gesproken met de directeur, Jeffrey, en een korte rondleiding gehad. Daarnaast had ik me ook georiënteerd op andere vormen van onderwijs, zowel regulier als particulier. Uiteindelijk vond ik dat de begeleiding en het maatwerk bij HIP het beste aansloten bij onze dochter.
Hoe heeft de school van HIP jouw dochter veranderd of beïnvloed sinds zij hier zit?
Poeh, lastige vraag. Wat ik heel mooi vind, is dat mijn dochter hier wordt benaderd vanuit haar talenten, vanuit wat ze wél kan, en niet vanuit haar tekorten. Daardoor groeit haar zelfvertrouwen. Dat is voor ons eigenlijk goud waard. Het verschil tussen hoe ze begon en waar ze nu staat, zit echt in dat toegenomen zelfvertrouwen.
Ervaart jouw dochter dat zelf ook zo?
Thuis merk ik dat ze rustiger is en meer vertrouwen heeft in wat ze doet. Ze heeft meer rust, ook na school. Daarnaast vertrouwt ze erop dat ze het kan, mede dankzij de voorbereiding met de docenten en de manier waarop ze zelf heeft geleerd. Ze gaat redelijk relaxed haar examens in en weet dat ze goed begeleid en voorbereid is.
Wat goed! En gaat ze het halen?
Het examen? Ze heeft zelf aangegeven dat ze er alle vertrouwen in heeft en er positief in staat. Als zij dat zo voelt, gaan wij daar ook positief in mee. Ik heb er zelf ook vertrouwen in. Bovendien heeft ze vorig jaar al twee vakken afgerond. Dat vind ik een groot voordeel: je kunt vakken afsluiten zodra je eraan toe bent. Zo heb je minder werklast in het laatste jaar en al ervaring met examens. Dat helpt zeker in haar vertrouwen om de rest goed te doen.
Ik kan me voorstellen dat het voor een kind fijn is om al te weten dat er vakken gehaald zijn.
Precies. Zo ervaart zij dat ook. Omdat ze sommige dingen al een keer heeft meegemaakt, geeft een tweede keer haar juist rust. Ze kan zich daardoor volledig op het examen richten en hoeft zich minder druk te maken om de randzaken.
Ze doet staatsexamen, toch?
Ja, dat klopt. Dat betekent dat ze niet meedoet met het centrale schriftelijke examen, maar in juli nog een mondeling heeft. Pas daarna hoort ze of ze geslaagd is. Dat vindt ze jammer, want ze wil natuurlijk graag tegelijk met haar vrienden examen vieren en op reis gaan. Maar goed, ze heeft hierdoor ook wat extra tijd om zich voor te bereiden.
Merk je dat de leerstof sinds ze bij HIP zit beter gaat?
Ja, zeker. Het fijne is dat ze voor elk vak een andere docent heeft die de leerstrategie afstemt op zowel het vak als op haar leerstijl. Zo kan ze in haar eigen tempo werken en extra oefenen waar dat nodig is. Dat was eerder niet zo. In een klas met 25 leerlingen is het lastig om te zien of de stof goed aankomt. Bij HIP wordt direct gekeken: begrijp je het? Vind je dit lastig? Daar kunnen de docenten dan meteen op inspelen. Zo kan ze ook haar achterstanden inhalen. Ik denk dat dit de beste manier van leren voor haar is. Ik gun eigenlijk ieder kind dit soort onderwijs.
Hoe gaat het met het huiswerk?
Mijn dochter maakt thuis helemaal geen huiswerk. Ze is gewoon klaar als ze thuiskomt, en dat geeft heel veel rust – ook voor ons. We hoeven niet meer te roepen: “Moet je niet nog leren?” Dat maakt de sfeer thuis zoveel gezelliger. Voor mij is dat al een enorme winst.
Kun je wat vertellen over het team dat haar begeleidt? Hoe ervaren jullie dat als ouders?
De begeleiding vanuit HIP vind ik heel fijn. Er zijn korte lijntjes, je hebt zelfs het telefoonnummer van de mentor. Soms hebben we even WhatsApp-contact als er iets bijzonders is, of nemen zij contact met ons op. Het dagrapport vind ik ook prettig. Niet om te controleren, maar om een beeld te krijgen van hoe ze haar dag heeft beleefd, wat ze nodig had en hoe ze thuiskwam. Dat geeft me vertrouwen dat ze echt gezien wordt. Daarnaast sturen ze ook bij als dat nodig is. Als wij denken dat ze extra ondersteuning nodig heeft, bespreken we dat meteen. We hebben vooral contact met de mentoren en met Jeffrey, de directeur. Daarmee houden we de voortgang in beeld, maar zonder er bovenop te zitten. Een paar keer per jaar krijgen we een voortgangsrapportage waarin staat op welk niveau ze zit en waar eventueel nog aandacht nodig is. Het dagelijks contact is er alleen als er iets speelt, en dat is prima. Wat ik leuk vind in de dagelijkse rapportage, is dat er ook positieve dingen in staan. Dat maakt ons trots en blij. Soms lees ik: “Ze had een goede dag”, en dat geeft zoveel rust en plezier.
Zou je HIP aanraden aan andere ouders?
Ja, absoluut. Vooral als je het gevoel hebt dat je kind op een reguliere school niet goed geholpen wordt. Ik gun ieder kind dat het vanuit zelfvertrouwen en kracht wordt benaderd. Alleen dat al maakt deze school heel waardevol. Daarnaast is het fijn dat je thuis niet meer de strijd over huiswerk hebt. De sfeer blijft gezellig, en als ouder kun je gewoon ouder zijn, zonder steeds politieagent te hoeven spelen. Dat vind ik ook een hele fijne opbrengst.